Kanti Sadela, Hegeli Lacanla, Marxi Freudla, Lacani Hitchcockla Zizek, Ideolojinin Yüce Nesnesi ile baslayan eserlerinin bütününde, metinlerarasi okumanin devrimci, altüst edici gücünü sergiliyor. Hegelin diyalektigi icat eden ama idealist bir filozof olmanin ötesine gidemeyen, modasi gecmis bir düsünür olmadigini onu böyle Lacan ile birlikte okudugumuzda anliyoruz. Marxin eserinin politik iktisattan ibaret olmadigini, psikanalize isik tutan, hatta onu var kilan semptom kavramini Marxin icat etmis oldugunu da gene Lacandan ögreniyoruz. Anlasilmazligiyla, dil oyunlarina gömülmüslügüyle ünlü Lacani popüler Hollywood filmleriyle bir arada okudugumuzda, esrar perdesi kalkiyor birden. Ahlakci Kant, sapkinligin düsünürü Sade ile birlikte yeni bir anlam kazaniyor. Freud, Marxa isik tutuyor, Amerikan karton filmleri de Sadea. Ve hepsi birden icinde yasadigimiz cagi biraz da olsa anlamlandirmamiza yarayabilecek, neyi, nasil, nicin degistirebilecegimize dair ipuclari veriyorlar elimize.
